Hond been kraniomandibul osteopatie

Kraniomandibul osteopatie is `n ernstige kakebeen afwyking wat voorkom in die eerste plek in jong honde, meestal in terriërs. Die mees algemene rasse geraak is West Highland White Terriers, Skotse Terriers en Cairn Terriers. Tog het kraniomandibul Osteopatie ook erken in ander terrier rasse sowel as in Boksers, Labs, Great Danes en Dobermans. Dit word gewoonlik duidelik in die meeste geraak honde voor 10 maande, maar dit is nie ongewoon vir simptome van die siekte se om te verskyn op `n latere ouderdom in `n paar honde.

simptome

Oormatige been ontwikkeling plaasvind langs die kakebeen en versprei na die tydelike streek. Geraak honde sukkel kou en sluk en kan matige ervaar ernstige kwyl. Die meeste honde ervaar baie pyn wanneer die opening van die mond, maar `n paar honde nie skaars `n pyn te wys. Matige tot hoë koors gepaard gaan ook dikwels hierdie toestand, en gewigsverlies kan voorkom as gevolg van probleme die hond se eetgewoontes. Atrofie, die inkrimping van spiere oor kop en kakebeen die hond se kan ook voorkom.

behandelings

Pyn in die meeste honde ly aan kraniomandibul Osteopatie kan verminder word met behulp van aspirien of corticosteroids- egter behandeling nie lei tot genesing. In die meeste gevalle, kan die meeste honde gestabiliseer word met hierdie dwelm behandeling en in stand te hou hul normale voeding eetgewoontes. Ongelukkig, aangesien kraniomandibul Osteopatie is `n progressiewe siekte, operasie gemik op die vermindering van die benige massa en die verhoging van gesamentlike omvang van beweging die hond se nie gelei tot permanente verbetering.