Afskeid aan `n vriend: my ervaring om `n hond aan die slaap

`N ode aan Pran

Hy uitgegaan met genade

Nog vreesloos en sterk

Getrou aan sy meester

Verstandig en wys

`N skerp sin van slegte karma nabygeleë

Verwoording sy besware hard

Het jy al ooit getrou en beskermende

Nog altyd bied `n empatiese teenwoordigheid

En warm lekke

Wanneer sy vriend is `n lae

En wie neem wat vir `n wandeling,

Ek wonder...

Gaan iewers vinnig ... wat ook al vir?

Wat is dit vind jy op daardie boom of paal

Wat boei sodat jou sintuie

A nou stil hoek van die kombuis

Waar blink bakke keer sit

Die slurp van tong water

En die kou van vleis lekkernye

Die gekletter van kloue op gang vloere

Nie meer vul die lug

Hoe is dit jy het gekom om te wees

My bestest buddy.

Jy kyk na my met daardie hartseer bruin oë

Ek terugkeer `n glimlag, `n stille wete

Ek mis jou buddy, ek is seker jy weet

`N Beter vriend daar kon net nie wees

Die aanvaarding van die dood en laat dit slaag

Terwyl hartseer vir die afsterwe van geliefdes, en ander mede-mens en dier, is `n nuttige en natuurlike release, ek glo ons moet nie vashou aan die afwesigheid van hierdie sterflinge. Ek sê nie dat ons nie moet treur, net dat ons die emosie nie moet verleng. Ons moet die feit aanvaar, en gaan voort met ons eie lewens, en laat hierdie sterflinge gaan met hul volgende lewe.

Ons moet net onthou wat hierdie mense en diere om ons lewens gebring, veral die geluk, en wedersydse genot ons gedeel. En om te weet dat ons is lief vir hulle, en is lief vir in ruil. Hoewel ons nie moet by die verlede stilstaan. Ons moet leef in die hede, en net dankbaar wees vir hul bestaan ​​in ons lewens.