Hyperadrenocorticism (Cushing se sindroom) in honde

Om vas te stel of Cushing se sindroom teenwoordig is

Om te bepaal of die Cushing se sindroom is pituïtêre-afhanklike of adrenale-afhanklike

`N Goeie mediese geskiedenis en volledige fisiese ondersoek is noodsaaklik om tot stigting van `n diagnose. Geen enkele laboratorium toets stel bo alle twyfel `n diagnose van Cushing se sindroom. Die diagnose moet gemaak word op die basis van die mediese geskiedenis, fisieke bevindings en resultate van noukeurig gekies laboratoriumtoetse en diagnostiese beelding prosedures. Dikwels is Cushing se sindroom vermoed op die basis van kliniese bevindings, maar die diagnose selfs na afloop van toepaslike diagnostiese toetse bly ontwykend.

Diagnostiese toetse kan die volgende insluit:

`N Volledige bloedtelling (CBC) evalueer die rooi en wit bloedselle. Sommige honde met Cushing se sindroom het wat genoem word `n "stres leukogram" as gevolg van die gevolge van `n hoë bloed kortisoon konsentrasie. Die term stres leukogram verwys na `n spesifieke witbloedsel verspreiding in die bloed. Hierdie verspreiding sluit `n hoë totale witbloedseltelling met groter getalle van neutrofiele en monosiete en verminderde getalle limfosiete en eosinofiele. Elkeen van hierdie selle is `n ander tipe witbloedsel.

Die biochemiese profiel is `n nuttige diagnostiese toets, omdat die meerderheid van die honde met Cushing se sindroom het `n abnormale hoë konsentrasie van alkaliese fosfatase. Die ensiem alkaliese fosfatase geproduseer in die lewer in reaksie op stimulasie deur kortisoon of as `n gevolg van primêre lewersiekte. `N abnormale hoë konsentrasie van alkaliese fosfatase is een van die mees konsekwente abnormaliteite gevind in honde met Cushing se sindroom. Ander biochemiese abnormaliteite kan die volgende insluit ligte stygings in ander lewerensieme (bv glutamaatpyruvaattransaminase), effens verhoogde konsentrasie bloedglukose, en `n hoë bloed cholesterol konsentrasie.

Die urinalysis kan ook leidrade om die teenwoordigheid van Cushing se sindroom te verskaf. Te danke aan die teenwoordigheid van verhoogde waterverbruik en verhoogde urinering, verdun urine dikwels waargeneem in honde met Cushing se sindroom. Urine konsentrasie is beoordeel deur `n toets wat urine soortlike gewig wat die konsentrasie van urine kan vergelyk word met suiwer water meet. Verdun urine aangetref in ongeveer 85 persent van honde met hyperadrenocorticism. Ongelukkig het baie ander siektes ook lei tot verdunde urine. Soms, proteïen is teenwoordig in die urine. Urienweginfeksies is algemeen in honde met Cushing se sindroom, en urine kultuur moet uitgevoer word as deel van die kliniese assessering.

Radiografie (X-strale) van die bors getref word om die hond vir bewyse van pulmonale infeksie (longontsteking) of metastatiese siekte (nodules in die longe veroorsaak word deur ver verspreiding van `n adrenale tumor) te evalueer.

Abdominale radiografie (X-strale) geneem word om die byniere te evalueer vir bewyse van die uitbreiding of verkalking, wat die teenwoordigheid van `n adrenale gewas kan aandui. Kwaadaardige adrenale gewasse is meer geneig om te verkalk as is goedaardige gewasse. Blaasstene kan ook waargeneem word in honde met Cushing se sindroom. Hepatomegalie (vergrote lewer) is ook `n algemene bevinding op abdominale radiografie in honde met Cushing se sindroom.

Die urine kortisol-tot-kreatinien verhouding kan gebruik word as `n vertoning hulpmiddel in die evaluering van honde vermoedelik Cushing se sindroom het. `N negatiewe resultaat dui sterk daarop dat `n hond Cushing se sindroom het nie, maar `n positiewe toetsuitslag beteken nie noodwendig dat `n hond het wel Cushing se siekte. Vals-positiewe resultate voorkom omdat die stres van nie-adrenale siektes kan lei tot `n abnormale kortisol-tot-kreatinien verhouding. Ongeag, die urine kortisol-tot-kreatinien verhouding is `n nuttige en maklik siftingstoets omdat dit net vereis dat `n enkele oggend urinemonster.

Abdominale ultraklank ondersoek is baie meer sensitief as abdominale radiografie in die evaluering van die dier vir bynier vergroting weens hiperplasie of `n gewas. Teenwoordigheid van `n enkele vergrote bynier is suggestief van `n adrenale gewas. Uitbreiding van beide byniere is suggestief van bynier vergroting (hiperplasie) as gevolg van `n pituïtêre tumor. As aangedui, kan `n lewer biopsie verkry word deur ultraklank leiding en die weefsel geëvalueer deur `n patoloog vir mikroskopiese veranderinge wat verband hou met `n hoë bloed kortisoon konsentrasie. Die niere en blaas kan ook geëvalueer word tydens abdominale ultraklank ondersoek om te evalueer vir die teenwoordigheid van klippe of infeksie.

A afdoende diagnose van hyperadrenocorticism is gebaseer op die meting van bloed kortisol konsentrasie voor en na stimulasie met adrenokortikotrofiese hormoon (ACTH stimulasie toets) of voor en na die onderdrukking deur binneaarse toediening van `n kragtige kortisoon-agtige dwelm genoem deksametasoon (deksametasoon onderdrukking toets). `N oordrewe reaksie op stimulasie met ACTH en `n gebrek aan onderdrukking na deksametasoon administrasie verwag wanneer bloed kortisol konsentrasies gemeet in honde met Cushing se sindroom. Die meting van `n enkele bloed kortisol konsentrasie in rus is van min of geen waarde omdat bloed kortisol konsentrasies in normale honde en diegene met Cushing se sindroom kan baie wissel.

Die ACTH stimulasie toets werk op die beginsel dat die byniere van die hond met Cushing se sindroom is hipersensitief vir ACTH. Bloed kortisol konsentrasie gemeet voor inspuiting van die pituïtêre adrenokortikotrofiese hormoon (ACTH). Afhangende van die tipe van ACTH gebruik, is `n tweede bloed kortisol konsentrasie 1 of 2 ure later bepaal word. Bloed kortisol konsentrasie sal na verwagting in toename nadat ACTH stimulasie beide in normale honde en in dié met Cushing se sindroom, maar die reaksie moet oordryf in honde met Cushing se sindroom. Die ACTH stimulasie toets is nuttig, maar dit is nie finaal. Slegs ongeveer 80 persent van honde met Cushing se sindroom is geïdentifiseer deur die toets en `n paar honde met Cushing se sindroom normale toetsuitslae (vals-negatiewe resultate). Verder honde wat nie Cushing se sindroom, maar het `n paar ander stresvolle nie-adrenale siekte abnormale toetsuitslae (vals-positiewe resultate) het mag.

Die ACTH stimulasie toets is ook die beste metode van die diagnose van siekte Iatrogene Cushing se. Honde met die iatrogene siekte sal eintlik `n afname in reaksie op ACTH as gevolg van die onderdrukking van die produksie van endogene (wat binne die liggaam) kortisol. Hierdie onderdrukking van adrenale kortisol produksie word veroorsaak deur die chroniese administrasie van medikasie wat glukokortikoïede.

Lae dosis deksametasoon onderdrukking toets. Deksametasoon is `n kragtige steroïedhormoon soortgelyk aan kortisoon. Selfs `n lae dosis van deksametasoon moet aansienlik verminder kortisolsekresie deur die normale bynier as gevolg van die normale "terugvoer" lus om die hipofise. Bloed kortisol konsentrasie gemeet voor deksametasoon inspuiting, 4 ure na inspuiting, en 8 ure na inspuiting. In normale honde, moet die bloed kortisol konsentrasies onderdruk by beide 4 en 8 ure na inspuiting van deksametasoon. Gebrek aan onderdrukking dui op die teenwoordigheid van hyperadrenocorticism. Die lae dosis deksametasoon toets identifiseer die meeste (95 persent) honde met Cushing se sindroom, maar sommige (5 persent) geraak honde demonstreer onderdrukking (vals-negatiewe resultate) en `n paar honde met nie-adrenale siekte sal nie toon onderdrukking (vals-positiewe resultate) .

Deel op sosiale netwerke:

Verwante