Skielike dood in honde

Die tragiese onverwagte verlies van `n hond is altyd pynlik. Die meeste van ons dink nie van ons honde skielik sterf sonder waarskuwing, maar dit nie plaasvind nie. Begrip van wat gebeur het en hoe dit gebeur het is `n belangrike deel van sluiting aan ons verlies.

In `n studie van lykskouings uitgevoer by Purdue Universiteit Klein Animal Diagnostiese Laboratorium<sup>1</sup> oor `n tydperk van vyf jaar, het byna 10 persent (112 gevalle) wat verband hou met `n skielike onverwagte dood. Nie een van hierdie honde het `n geskiedenis van bestaande siekte.

Honde-eienaars spring dikwels tot gevolgtrekkings in hierdie gevalle - "Iemand vergiftig my hond!" - wanneer dit in werklikheid kwaadwillige vergiftigings is uiters ongewoon en die meeste van dié vermeende is onopsetlike blootstelling. Die oorsake gevind deur patoloë betrokke:

• hartsiekte
• maag siekte
• ongemerk trauma
• Vergiftiging en infeksie (minder algemeen)

`N Soortgelyke opname was gepubliseer in Kanada en het gelei tot soortgelyke figure².

Oorsake van die dood

Ongelukkig, ten spyte van alle pogings, sommige oorsake van dood bly onbepaald. Maar dit is altyd goed om `n oorsaak van sy dood te streef vir jou eie gemoedsrus en ander troeteldiere te beskerm.

Algemene oorsake van skielike dood kan gegroepeer word volgens die orrel stelsel betrokke:

• hartsiektes
• Kanker
• Respiratoriese mislukking
• trauma
• akute infeksies

Gifstowwe kan ook betrokke wees, maar niemand gifstof is meer geneig om te veroorsaak `n honde dood as ander.

Purdue Universiteit Survey
Hier is `n dieper blik in `n paar van die resultate van die Purdue Universiteit studie.

• Hartsiekte: Kardiovaskulêre siektes, insluitend primêre miokardiale of hartspier degenerasie, nekrose, hipertrofie, fibrose hart vaskulêre siekte, hart gewasse, hartklep / kongenitale afwykings en kardiomiopatieë kan lei tot skielike dood. Kardiale geassosieer gewasse sluit hemangiosarcomas maar ander vorme van kanker kan minder duidelik wees en kan ook `n oorsaak wees. Primêre kardiomiopatieë verteenwoordig sowat 6% van die gevalle in die studie en skielike agteruitgang van hartklep siekte wat teenwoordig vir `n geruime tyd kan lei tot `n vinnige dood is.
• Maag siekte: Die meeste siektes van die maag lei tot die dood oor `n kort tyd, maar is selde skielik. Skielike gevalle van Parvovirus met geen kliniese tekens, derm torsie of volvulus kan al lei tot `n vinnige agteruitgang en uiteindelike dood.
• trauma: Daar was 9 uit 112 honde wat gevind het gesterf uit ongemerk trauma. Selfs honde beperk tot `n omheinde gebied kan hul pad na die straat of val van `n hoogte te vind.
• Respiratoriese siektes: Longontsteking, pyothorax en infiltrative siektes kan skielike in aanvang lyk maar meestal het geskenk vir `n geruime tyd voor die dood is. Maak seker dat jou hond kry gereelde ondersoeke om hom veilig te hou.
• Neurologiese siekte: Enkefalitis en meningitis kan geassosieer word as oorsake van die dood, maar het waarskynlik teenwoordig en simptomaties vir `n tyd voor die dood is. Epilepsie nie lei tot die dood nie, tensy hulle bly vir `n lang tyd.
• Urinêre siekte: Hoewel urinêre siektes soos infeksies en obstruksies kan geassosieer word met die dood hulle nie skielike dood veroorsaak.
• vergiftiging: Vergiftiging, óf kwaadwillig of onopsetlike, kom dikwels na vore in gevalle van skielike dood, maar soos vermeld, kwaadwillige vergiftiging in hierdie studie was ongewoon. Slegs 6 van die 112 honde ondersoek is bevind dat gesterf van vergiftiging - al waarskynlik onbedoelde.

Ongelukkig meer as 20% van die gevalle het geen bepaling van die oorsaak van die dood. Nietemin, moet alles moontlik gedoen word om die oorsaak van onverwagse dood vind dit skielik of nie. Dit is belangrik vir jou persoonlike gemoedsrus asook vir die beskerming van ander troeteldiere.

hulpbronne:

1. Dr. Bill Wigle. Purdue Universiteit Klein Animal Diagnostiese Labratory Summer 2012.: "Diagnositc Profiele skielike dood in honde.".

2. "Die oorsake van skielike en onverwagte dood in honde: `n 10-jarige retrospektiewe studie." Olsen TF en Allen AL: 2000. Kan Vet J 41: 873-875.