Polisistiese niersiekte (PKD) in katte

Oorsig van Feline Polisistiese niersiekte (PKD)

Polisistiese niersiekte (PKD), ook bekend as PKD of Autosomaal Dominant polisistiese niersiekte (ADPKD), is `n stadig progressiewe, onomkeerbare, geërf niersiekte. Uiteindelik, kan PKD lei tot nierversaking, met kliniese tekens soortgelyk aan dié van katte met natuurlike nierversaking.

Hieronder is `n oorsig van Polisistiese niersiekte in katte gevolg deur in-diepte inligting oor die diagnose en behandeling van hierdie toestand.

Polisistiese niersiekte is die mees algemeen in Persiese en Persiese-verwante katte. Himalayans, is lang hare en eksotiese kort hare katte ook geraak. Dit is `n oorerflike toestand as `n outosomale dominante eienskap.

Die siekte kan voorkom in óf geslag en dit kan gediagnoseer word in katjies minder as 6 maande oud. Dit kan gediagnoseer word in `n paar katte tussen 3 en 11 jaar oud is met die kliniese tekens van die siekte gewoonlik voorkom rondom die ouderdom van sewe jaar. Daar word beraam dat 40% van alle Persiese en Persiese verwant katte geraak. Nie alle katte met PKD sal nierversaking ontwikkel.

Wat om te kyk uit vir

diagnose

behandeling

Daar is geen spesifieke behandeling vir PKD. Behandeling is dieselfde as dié vir chroniese nierversaking van enige oorsaak, byvoorbeeld:

Tuisversorging en Voorkoming

Daar is geen spesifieke tuisversorging vir katte met PKD dat geen simptome nie. Cats met PKD dat chroniese nierversaking ontwikkel ondergaan tuisversorging tipies vir daardie toestand, insluitend:

In-diepte inligting oor Polisistiese niersiekte in Cats

Polisistiese niersiekte (PKD) is `n stadig progressiewe, onomkeerbare, geërf nierkwaal in Persiese en Persiese-verwante katte. Hoewel berig in die veeartsenykundige literatuur vir ongeveer 30 jaar, die siekte en sy genetiese modus van erfenis is slegs duidelik verstaan ​​word in die laaste 10 jaar.

Die siekte is teenwoordig by geboorte. Verskeie klein siste stadig groei in grootte, wat veroorsaak dat die nier om dramaties te vergroot. Die siste vervang die normale nier weefsel, terwyl nierfunksie voortdurend daal. Die siste kan wissel in grootte, van minder as een millimeter groter as een sentimeter. Die ouer `n geaffekteerde kat kry, hoe groter en meer talle is die siste. PKD vorder dikwels tot kliniese tekens van nierversaking laat in die lewe van die kat, met die gemiddelde ouderdom wat rondom sewe jaar veroorsaak, hoewel die stadig progressiewe aard van die siekte lei tot `n paar katte nie die ontwikkeling van kliniese nier siekte en dood.

Kliniese tekens van PKD is nie-spesifieke en is soortgelyk aan dié gesien in katte met chroniese nierversaking van enige oorsaak. Dit sluit in depressie, verminderde aptyt of anoreksie, drankmisbruik, oormatige urinering, gewigsverlies en sporadiese braking.

Daar is twee vorme van PKD in die mens: outosomaal dominant PKD (ADPKD) en outosomale resessiewe PKD (ARPKD). Die outosomale resessiewe vorm van PKD is fataal in mense teen `n relatief jong ouderdom, maar die outosomale dominante vorm (ADPKD) is stadig progressiewe en is soortgelyk aan PKD in katte. Genetiese studies in katte het getoon dat PKD in katte in outosomale dominante. Dit beteken dat as `n geaffekteerde kat is geteel om `n normale kat, 50 persent van die nageslag sal geaffekteer word nie.