Hoe hanteer iemand - letterlik - wanneer `n geliefde hond sterf

(Foto Credit: Getty Images)

Ons het onlangs verloor `n geliefde lid van ons familie. Ek sit met my suster op die vloer die veearts en sê totsiens aan haar 12-jarige Labrador, Sadie Mei, een van die beste honde ons ooit geken het. Hartseer en verwoesting natuurlik afstammelinge soos versmorende fogs. Selfs wanneer `n geliefde, bejaardes hond is siek is ongeneeslik en dalende vir weke of maande, die einde voel altyd veels te skielike en permanent.

Ek beveel blomme afgelewer word by die huis van my suster se die volgende dag-die ekstra groot ooreenkoms met wit rose en lelies. Jy weet die een: Dit lyk altyd belaglik duur en dekadente totdat die oomblik wanneer jy skielik besef dat dit nooit groot en mooi genoeg kan wees.

Die afleweraar lui die klokkie by die deur van my suster, maar sy het nie kry uit die bed te beantwoord. Soos die uur verby is, verskeie bure in haar Pennsylvania ontwikkeling van selfstandige huise, vervoer huise en meenthuise begin bel en SMS haar, vra haar om asseblief te gaan buite, want `n mooi vaas vol blomme is verlep op haar voordeur stoep, in die versengende Julie hitte .

My suster het nie gedink om te wonder hoe hulle almal het geweet dat die blomme daar was. Sy versamel net die stukke van haar gebroke hart en strompel na benede na die deur oop te maak.

"Hulle is mooi," het sy gesê toe sy my bekend as `n paar minute later. "Maar was hulle veronderstel is om te kom met `n hoop los hond behandel?"

Sadie Mei, sien jy, het `n baie vriende in die buurt. Sy speel met die Golden Retriever wat woon op die straat, en die Saint Bernard van regoor die manier, en die West Highland White Terrier wat soms kom oor vir besoeke, en `n hele leër van die ander honde het sy haar stert aan terwyl sien skud loop met my suster rondom pad van die ontwikkeling se. As nuus verspreiding van Sadie Mei se dood, elkeen van daardie honde, met hul eienaars, was afkomstig van die plek waar my suster se en laat `n verrassing. Die melk-Bones en Buddy Biscuits en Ou Moeder Hubbard klassieke hulle opgestapel soos `n pad gedenkdiens op haar voorstoep, reg langs die blomme.

(Foto Credit: Getty Images)

"Dit was regtig soet," het my suster, "want ek kon raai deur die grootte van die been wat hond dit gelos het. Hulle gaan almal haar te mis. "

Ek het nog nooit gehoor van mede-honde liefhebbers verlaat lekkernye in simpatie dié manier, maar die praktyk het my herinner aan hoe Joodse volk laat klippe op grafte, simboliseer die blywende teenwoordigheid van geheue die oorledene se. Die klippe, natuurlik, oorleef veel langer as blomme. En as jy hulle doel begryp, om enige ou ewekansige klip uitgeruk uit die nabygeleë gras neem op `n kragtige, inspirerende betekenis.

Die volgende keer wat `n geliefde lid van my eie omgewing pak sterf, gaan ek `n crunchy koekie ruk uit my treat kabinet en doen `n beroep ander om dieselfde te doen. Wie het geweet dat `n alledaagse behandel, omskep in `n teken van simpatie, groter en mooier as enige blomme denkbaar kan wees?