Acral lek dermatitis (ald) - behandeling van lek granulome in honde

Wat is Canine Acral Lek Dermatitis?

inhoud

Wat is canine acral lek dermatitis?
Fisiese maatreëls om stop honde lek
Definitiewe maatreëls om stop dog ald

Lek granulome, ook bekend as Acral lek dermatitis, is een van die mees frustrerende omstandighede in honde wat troeteldiereienaars moet hanteer. Ten spyte van byna 10 jaar van wetenskaplike publikasie besonderhede oor die logiese behandeling van honde Acral lek dermatitis (ALD), baie veeartse is steeds gefrustreerd wanneer dit kom by die hantering van hierdie soms-vuurvaste toestand. Nou, as in die verlede, baie veeartse behandel ALD as `n plaaslike probleem, probeer om verskeie salf en samestellings gebruik om inflammasie, beheer infeksie, en gevoelloos pyn te verminder. Terwyl hierdie behandelings sommige simptomatiese verligting kan bied, is dit nie terapeutiese. Die ware motivering vir ware ALD in honde is sielkundige, nie fisiese.

Sommige toestande kan voordoen as ALD. Oënskynlike ALD letsels mag voortspruit uit trauma, plaaslike infeksie, gewasse, allergie, of degeneratiewe siekte. Om te heers oor die fisiese siekte wat verband hou ALD-agtige toestande, kan `n aantal van toetse moet uitgevoer word, insluitende biopsie, diep kultuur, en X-straal. Sodra die diagnose van ware (sielkundige) ALD bevestig, kan behoorlike behandeling begin.

Fisiese maatreëls om Stop Honde lek

Terwyl spesifieke behandeling maatreëls in werking tree, mag dit nodig wees om tydelik te verhoed dat die hond uit berokken verdere skade. Elizabethaanse kraag of verbande wat ontwerp is om die hond te verhoed lek of kou haar ledemate wat nodig mag wees vir `n rukkie, veral wanneer die hond nie voldoende kan word onder toesig.

Definitiewe Maatreëls om Stop Dog ALD

Die aanspreek van konflik. Die eerste en belangrikste stap in die behandeling van ALD is om enige konflik wat die hond mag ondervind te identifiseer en uit te skakel nie. Soms is die konflik is skeidingsangs. Soms is dit ontstaan as gevolg van onmin tussen diere in die huis en soms is dit die gevolg van `n lang ure van opsluiting en verveling. Soms is die konflik is `n ding van die verlede, maar die dwang voort. Ander kere die konflik is aan die gang. Voortslepende konflik aangespreek moet word of die kanse van permanente, suksesvolle behandeling is nul.

Lifestyle optimalisering. Alle honde, maar veral dié met angs gebaseer voorwaardes, soos ALD, moet hul lewenstyl georganiseer om genoeg oefening geleenthede, vermaak, `n gesonde dieet, voorspelbare voeding skedule en duidelik (een woord) kommunikasie met hul eienaars toelaat nie. Tyd in kratte of ander kampe, en bevalling met behulp van kettings, tou bande en hardlopers, moet tot die minimum beperk of, nog beter, uitgeskakel as `n funksie van die daaglikse lewe van die hond se. Skeidingsangs aangespreek moet word. Konflikte tussen diere in die huis moet opgelos word.

Mediese toetse. Soms grens aan `n lae status skildklier kan geassosieer word met `n verhoogde angs in honde. Sekere rasse, veral Golden Retrievers en Duitse herders, is meer geneig om dit as `n onderliggende mediese komplikasies. A skildklier skerm word aanbeveel indien honde van hierdie rasse wys subtiele tekens van hipotireose, soos oormatige of langdurige vergieting, allergieë, of aanvalle. Optimalisering skildklier status is soms gedeeltelik terapeutiese en verbeter die kanse op sukses by die gebruik van anti-obsessionele dwelms om die probleem te behandel (sien onder).

Farmakologiese behandeling. Die enigste middels wat betroubaar werk aan kompulsiewe versteurings te behandel in die mens is die "anti-obsessessionals," insluitend klomipramien (Clomicalm®), fluoksetien (Prozac®), paroxetine (Paxil®), Sertraline (Zoloft®), fluvoxamine (Luvox®) en sitalopram (Celexa®). Dieselfde geld vir honde. Die dwelm van eerste keuse in `n hond is waarskynlik Clomicalm maar nie alle honde reageer goed op die behandeling. Vir vuurvaste gevalle, mag dit nodig wees om oor te skakel na `n sogenaamde selektiewe serotonien opname inhibeerder, soos fluoksetien.

Alle serotonien opname inhiberende anti-obsessionele dwelms neem `n rukkie om te werk. Eienaars moet nie eens kyk vir verbetering vir ten minste 3 weke. A merkbare effek kan duidelik geword nadat sowat 1 maand. Verdere winste gemaak kan word deur die einde van die tweede maand van behandeling, met miskien 85 persent verbetering na 3 maande van behandeling en 95 persent verbetering na 4 maande.

Bevorderingsmiddel terapie. Indien die bogenoemde serotonien dwelms is nie doeltreffend kan die uitwerking daarvan word aangevul deur die toevoeging van sekere ander verbindings. Een dwelm te probeer is die beta-blokker, propranolol (Inderal®). Propranolol verhoog die vrystelling van serotonien van senuwee terminale dus die serotonergiese effek van opname blokkade vergroting. Nog `n aanvulling strategie is om `n angs vermindering dwelm voeg tot die dieet. Die Valium®-tipe dwelm klonasepam (Klonopin®) word soms gebruik vir hierdie doel in beide menslike en veeartsenykundige medisyne. So nie, veral in gevalle waar skeidingsangs betrokke is, aanvullende medisyne met die hormoon, melatonien, kan help.

Ander maatreëls. Dit is byna altyd `n goeie idee om honde met ALD behandel met `n kursus van antibiotika vir 1 tot 3 maande as in baie gevalle, daar is sekondêre pyoderma (infeksie diep binne die vel). As die infeksie nie behandel word nie, kan irritasie en self-lek voortduur. Allergieë kan ook vererger ALD.

Deel op sosiale netwerke:

Verwante