Hemoabdomen & hemoperitoneum: abdominale bloeding in honde

Oorsig van Canine Hemoabdomen Hemoperitoneum: Abdominale bloeding in Honde

Hemoperitoneum (ook algemeen bekend staan ​​as hemoabdomen) word gedefinieer as bloed in die peritoneale (abdominale) holte. Die meeste veeartse gebruik die term hemoabdomen in honde. Die bloed ophoop in die ruimte tussen die binneste voering van die abdominale wand en die interne abdominale organe. Abdominale bloeding kan voorkom in honde wat ly aan traumatiese beserings, gewasse, en hematomas.

Oorsake van Abdominale Bloeding in Honde

Wat om te kyk uit vir

Diagnose van Hemoabdomen Hemoperitoneum in Honde

`N Deeglike geskiedenis en fisiese eksamen is van kritieke belang vir vinnige en akkurate diagnose. Jou veearts kan ook beveel:

Tuisversorging

A hemoperitoneum mag `n noodsituasie wees. Veeartsenykundige sorg moet so gou as moontlik gegee word. Hou jou troeteldier kalm en gemaklike. Minimaliseer stres totdat jy `n veeartsenykundige hospitaal kan kry. Hou jou troeteldier warm. As `n traumatiese beserings vermoed word, wees versigtig beweeg jou troeteldier, as frakture teenwoordig mag wees.

In-diepte inligting oor Canine Hemoabdomen

A hemoperitoneum is `n potensieel lewensgevaarlike situasie. Die peritoneale of buikholte is `n potensieel groot ruimte wat `n beduidende bedrag van bloed kan bevat. As `n groot hoeveelheid van die bloed verloor in hierdie ruimte, is die abdominale wand spierstelsel gestrek en abdominale distensie sal in ag geneem word. Abdominale distensie kan ook ongemak en pyn veroorsaak, wat lei tot verhoogde agitasie en stres. Die vinnige uitbreiding van die maag kan ook druk veroorsaak op die diafragma, en dus, `n afname in die vermoë om asem gemaklik.

Vinnige bloedverlies in die maag sal ook lei tot `n afname in bloeddruk en weefselperfusie. Dit kan lei tot skok. As voortgegaan bloed verloor, kan die afname in sirkulasie rooibloedselle lei tot akute (skielike) anemie. Bleek slymvliese word algemeen waargeneem. As veeartsenykundige sorg is nie onmiddellik beskikbaar is nie, kan `n vinnige bloedverlies tot die dood lei. A stadiger bloedverlies is meer algemeen en in staat sal stel om meer tyd aan veeartsenykundige sorg te soek.

Chroniese (lang staande) of intermitterende bloedverlies kom algemeen stadiger, en meer subtiele kliniese tekens kan teenwoordig wees. As die bloedverlies is stadig, kan die liggaam herabsorbeer (motor oor skepe) die vrye bloed in die maag. Dus, kan honde net `n klein hoeveelheid bloed teenwoordig is in die buikholte. Hierdie honde mag nie teenwoordig as `n noodgeval, maar hulle kan nog steeds `n ernstige onder het siekte proses het. Maak die diagnose van `n hemoperitoneum is van kritieke belang in die vestiging van `n onder het veroorsaak.

As die hond het normale bloedstolling parameters die bloeding in die maag sal, baie keer, stop op sy eie. Bloedklonte vorm wat die bloeding te stop. Soms, sal `n dier in duie stort as gevolg van die akute bloedverlies, en dan stadig herstel as gevolg van klont vorming, en eie kompensatoriese meganismes van die liggaam. Hierdie diere sal bleek en swak vertoon aanvanklik, maar met verloop van tyd, stadig raak sterker en hul mukusmembrane sal weer pienk word. Eienaars kan intermitted episodes van swakheid, gevolg deur spontane herstel beskryf. Bloedklonte kan egter versteur veral met `n verhoogde beweging of manipulasies. As bloedklonte is versteur, kan die bloeding weer te begin. In baie gevalle van hemoperitoneum as gevolg van abdominale trauma, sal die bloeding te stop op sy eie.