Gesondheid voël

Die belangrikheid van laboratoriumtoetse vir ingehok en hokvoëls

Voëls is uniek in die manier waarop hulle reageer op en stal hulle siektes. Jy, as `n voël eienaar, moet hierdie feit waardeer as jy siekte in jou voëls erken en reageer dadelik aan hul behoeftes.

Alle diere het `n beperkte vermoë om fisiologies vergoed vir een of meer mediese probleme, wat een of meer orgaanstelsels. Wanneer die dier nie meer kan vergoed, is duidelike tekens van siekte uitgespreek. Die term vir die tydperk waartydens `n dier is siek, maar nie duidelike tekens van siekte toon is sub-kliniese siekte. Kouvoëls lyk na `n nog groter kompenserende vermoë het, en sub-kliniese siekte is algemeen in voëls. Voëls, in werklikheid, blyk te wees "hide" tekens van siekte. Dit is eintlik `n bewaringsfonds reaksie, eerder as `n doelbewuste of bewuste daad.

Dit behoud reaksie is, geen twyfel, `n evolusionêre aanpassing. Baie voëls is kleinvee bewoners, met sosiale hiërargieë ( "pik bestellings"). Enige individu wat sukkel om sy posisie in hierdie hiërargie in stand te hou is geneig om uitgeskakel uit die groep. Hierdie tendens vir lede van dieselfde spesie te swakker lede teister van die groep elimineer `gene van die genepoel, en sodoende die spesie te versterk` die swakker lede kanse vir oorlewing. Ten spyte van die voordele vir die groep, dit betaam die individu om gesond te kyk, vir so lank as moontlik, om hierdie teistering te voorkom.

Animal behaviorists glo dat die evolusionêre vestiging van gemeenskaplike groepe (kleinvee, beeste, ens) as gevolg van die verhoogde oorlewing van individue (meer oë en ore om roofdiere en ander lewensgevaarlike situasies op te spoor). Predasie elimineer dikwels die swakste lede (baie jonk, oud of siek) van die groep. Weereens, dit betaam die individu so gesond as moontlik te bly, vir so lank as moontlik, om te verhoed dat die verkryging van roofdiere na die groep en predasie op sigself.

diagnostiese laboratoriums

Subkliniese siekte in kouvoëls maak diagnose van siekte moeilik. Gevolglik moet die voël veearts swaar steun op diagnostiese laboratoriums om toetse wat kan help in die diagnose en behandeling van siektes, sowel as hulp monitor die kliniese verloop van die voël pasiënt verskaf. Bakteriële en swamsiektes kan gediagnoseer word in die mikrobiologielaboratorium, en die behoorlike en mees doeltreffende antimikrobiese middels (antibiotika, ens) om te gebruik in die behandeling van hierdie siektes kan bepaal.

toets laboratorium vir algemene siektes:

• Insameling en ontleding van bloed
• urinalysis
• Eksamen: liggaamsvloeistowwe en weefsel
• Bakteriële Kultuur en Antimikrobiese Sensitiwiteit Toets
• Die Gram Vlek
• parasiet Identifikasie
• schouwing

Diverse laboratoriumtoetse

Monsters vir sekere spesiale toetse moet vir ontleding na ander laboratoriums ingedien word. Diagnose van loodvergiftiging ( `n gemeenskaplike dronkenskap van kouvoëls) vereis `n spesifieke ontleding van die pasiënt se bloed. Diagnose van chlamydiosis ( "papegaai koors") vereis indiening van ontlasting (of cloacal deppers) of monsters weefsel om die laboratorium Staat vir baie spesifieke toets prosedures. Bloedmonsters kan na ander laboratoriums vir serologic ontledings (opsporing van teenliggame om sekere siektes agente, soos chlamydiosis) ingedien word. Virussiektes is moeilik om te diagnoseer in kouvoëls. Virus isolasie en identifikasie vereis indiening van spesifieke weefsel of liggaamsvloeistowwe, afskeidings of uitskeidings, en moet uitgevoer word deur die staat laboratoriums, of laboratoriums geleë binne veeartsenykundige kolleges. Hierdie toetse is tydrowend en duur.