Iguana bakteriële infeksies

Blister Disease: Chroniese blootstelling aan bakteriële besmetting van swak sanitasie en higiëne is die mees algemene oorsaak van bakteriële infeksies in gevange iguanas. Blister siekte lei wanneer `n iguana is beperk tot `n klam, vuil hok. Die siekte word gekenmerk deur blase, veral aan die onderkant aspekte van die liggaam, wat ontwikkel in ernstig besmet wonde. Aggressiewe antibiotika terapie is nodig om geaffekteerde iguanas suksesvol te behandel.

Droë gangreen van die stert of tone: Nog `n teken van ernstige, liggaam-wye bakteriële infeksie is droog gangreen van die stert en dikwels die tone. Die droë gangreen gewoonlik stadig beweeg op die stert van die punt vas. Een of meer tone kan dieselfde tipe progressiewe probleem gelyktydig te hê. Die siekte kan beheer word met `n aggressiewe antibiotiese terapie, streng higiëne en `n goeie akker. A skielik bang iguana kan sy stert heen en weer sweep, beseer die punt teen die mure van die omhulsel. So `n besering kan lei tot droë gangreen van die stert.

Mond Rot: Bakteriële infeksie van die mond is dikwels die gevolg van wanvoeding en `n verswakte, verswak toestand. Tekens van bek vrot sluit swelling, inflammasie en accumulations van etter in die mond, verhoogde speekselvloei, en probleme in eetgewoontes. Behandeling behels die identifisering van die gewraakte bakterieë en gee toepaslike antibiotiese terapie. Die verskaffing van vitamiene, vloeistowwe en gedwing voeding is ook noodsaaklik.

absesse: Bakteriële infeksies kan vestig in 1 of meer gebiede en lei tot absesvorming. Reptiel etter is nie vloeistof, maar is van `n Wink, soms rubber-agtige konsekwentheid. Gevolglik behandeling van absesse deur `n veearts behels die opening van die etter gevul abses en met die hand skoon dit uit. Antibiotika word dan direk verweef in die holte en ook gegee word deur inspuiting. Bakteriële infeksies van reptiele vereis inspuitbare antibiotika om die bakterieë uit die liggaam so vinnig as moontlik uit te skakel. Wanneer terapie vertraag of onvoldoende, bakterieë vermeerder en versprei oor die hele liggaam, gewoonlik lei tot interne absesse. Antibiotiese terapie is dan baie minder suksesvol. Aanvanklike en periodieke witbloedseltellings is wat nodig is om die vordering van die pasiënt behoorlik te monitor en om enige terugval op te spoor.