Portosystemic shunt (lewer shunt) in katte

Diagnose In-diepte

`N Deeglike geskiedenis en fisiese eksamen is belangrik in die maak van die diagnose van `n portosystemic shunt. Gedragspatrone beskryf deur die eienaar kan insiggewend wees. Daarbenewens, sommige shunt pasiënte het `n geskiedenis van stadige herstel volgende verdowing of narkose, versuim om te groei of gewig, en `n klein grootte in vergelyking met littermates.

Volledige bloedtelling. Die CBC inligting verskaf oor rooibloedselle, witbloedselle en plaatjies. Die CBC kan normaal wees, of dit kan subtiele veranderinge in rooi grootte en vorm bloedselle wys. Sommige troeteldiere ook demonstreer `n ligte bloedarmoede (lae rooibloedseltelling).

Biochemiese profiel. Die biochemiese profiel verskaf inligting rakende lewer en niere funksie, en meet elektroliet vlakke in die bloed. Diere met shunts kan normaal of effens verhoogde lewerensieme het. As lewerfunksie merkbaar in die gedrang kom, kan hulle ook `n lae proteïen, cholesterol, bloedsuiker, en bloed ureum stikstof vlakke. Hierdie parameters is al gemeet op die biochemiese profiel.

Urinalysis. Urine van pasiënte met shunts kan abnormale kristalvorming te wys. Ammonium biurate kristalle en blaasstene is suggestief van lewersiekte. Diere met kristal of klip vorming kan geneig om urienweginfeksie, wat ook beoordeel deur die urinalysis wees. Daarbenewens, verdun urine kan soms `n merker vir lewersiekte wees, en word gewoonlik gesien in die troeteldiere met `n geskiedenis van gereelde urinering en drankmisbruik.

Galsure. Die gal suur toets is `n spesiale lewerfunksie toets. Dit bied meer inligting as die biochemiese profiel en is `n uitstekende aanduiding van lewerfunksie. Dit is `n belangrike siftingstoets vir diere vermoede bestaan dat `n shunt, omdat die galsure is aansienlik abnormale in pasiënte met shunts.

Bloed ammoniak vlak. Ammoniak is een van die gifstowwe wat verhoogde in die bloed word wanneer die lewer nie behoorlik funksioneer nie. Dit kan normaal wees, maar is dikwels verhef in pasiënte toon tekens in ooreenstemming met hepatiese enkefalopatie (degeneratiewe brein siekte).

Stolling toetse. Die lewer is verantwoordelik vir die maak van die meeste van stolling factors- die liggaam se dus hierdie toetse is ook `n goeie manier om lewerfunksie te evalueer. Die meeste pasiënte met shunts normale stolling toetse, maar dit is belangrik om te evalueer voor die oorweging van `n operasie.

Abdominale radiografie. X-strale van die maag sal dikwels openbaar `n lewer wat kleiner is as normaal. Daarbenewens is daar is soms bewyse van vergrote niere in pasiënte met shunts. Abdominale x-strale is ook nuttig in die beslissing uit derm obstruksie in pasiënte wat braking.

Abdominale ultraklank. Gebruik van ultrasoniese golwe om `n beeld te skep is `n algemene diagnostiese metode wat gebruik word in beide menslike en veeartsenykundige medisyne. A veeartsenykundige radioloog kan soms vind die rang eer vaartuig deur die uitvoering van `n ultraklank van die pasiënt se buik. `N onervare operateur kan hierdie studie nie uit te voer, en selfs die mees gesoute klinikus mag nie in staat wees om al shunts visualiseer deur hierdie metode. Ultrasoniese evaluering van die blaas is ook nuttig om te kyk vir ammonium biurate blaasstene, wat nie gereeld aan toon nie op X-strale.

Portography. Hierdie toets word beskou as die goue standaard vir die diagnose van portosystemic shunts. Dit behels chirurgies opening van die maag en spuit kontras (kleurstof) in een van die are wat dreineer in die trant portaal, en dan in die lewer. X-strale word dan geneem word om die pad waarlangs die kontras reis uiteen te sit. Deur hierdie metode, kan rang eer voorwerpe duidelik geïdentifiseer. Dit laat definitiewe diagnose van die shunt en help die chirurg identifiseer die presiese ligging van die vaartuig wat nodig het om geligeer ook. Portography word gewoonlik uitgevoer deur chirurgiese spesialiste.

Transcolonic flikkergrafie. Hierdie toets bied `n nie-indringende metode om die teenwoordigheid van `n shunt identifiseer. A radioaktiewe materiaal is opgeneem in die rektum. Dit kry in die bloedstroom geabsorbeer en die radioaktiwiteit gemeet. Die tempo en mate van radioaktiewe opname in die lewer kan vergelyk word met ander dele van die liggaam, veral die hart, om te bepaal of die radioaktiewe bloed word gerangeerd rondom die lewer. Hierdie toets kan slegs gedoen word by gespesialiseerde sentrums wat gelisensieer is om te gaan met die gebruik van radioaktiewe materiaal.

Abdominale verkennende chirurgie. Chirurgiese eksplorasie van die maag is nog `n derde metode om die bestaan van `n shunt bewys. Afhangende van die geskiedenis, kliniese tekens en laboratorium resultate, sommige chirurge verkies om `n operasie in plaas van portography of flikkergrafie voer as die indeks van suspisie is hoog vir die teenwoordigheid van `n shunt. Dit bied ook die bykomende voordeel dat dit in staat is om die shunt herstel op dieselfde tyd. Dit is `n ingewikkelde operasie en is byna uitsluitlik gedoen deur veeartseny chirurgiese spesialiste.

Deel op sosiale netwerke:

Verwante