Ons morele plig om diere

Oor die naweek, het ek afgekom op hierdie artikel deur Eric Loomis, wat probeer om sin te maak van sy ingewikkelde verhouding met professionele sokker maak. Hy laat `n uitstekende punte, waarvan baie aan te spreek die korrelasie tussen on-veld en off-the-veld geweld.

Ek hou van sy artikel `n baie, maar ek het gestruikel oor hierdie stuk:

Ek is nie seker hoekom geweld teenoor diere is meer aanvaarbaar as geweld teenoor mense, maar om dieremishandeling minder ernstig op te neem is nie ongewoon nie. Die idee dat dit een of ander manier meer werd om te pleit vir die mens as vir diere is `n perspektief wat ek gereeld teëkom, veral gedurende die vakansieseisoen wanneer daar ekstra belangrikheid geplaas op help "diegene wat minder bevoorreg."

Maar "diegene wat minder bevoorreg" is nie beperk tot enige een spesie. Lyding ly, of dit nou `n hond wat al geslaan en geveg of `n persoon sonder `n warm bed vir die nag. Watter verskil maak dit dat `n mens algebra kan doen? Beide voel pyn en koue. Beide ervaring eensaamheid, honger, en terreur.

Sommige eenvoudig argumenteer dat die mens inherent meer verdienstelike. Diere kan nie rede, weet nie tussen reg en verkeerd, en kan nie swanger van bewussyn buite hulself. Ook nie `n drie weke oue mens, maar ons het nie sy lewe-uit ag `n wetlike of morele standpunt-enige minder werd as dié van `n 25-jarige man.

Net omdat ons fisies sterker of in besit te neem verskillende geestelike vermoëns as dié van diere, beteken nie ons het die reg om dit te gebruik vir ons gerief of om `n blinde oog draai na hul ongemak. My menswees nie regverdig beperk `n olifant `n sirkus hok nie meer as my fisiese statuur rationalizes chaining `n kleuter om `n boom.

Diere is nie hier vir ons vermaak of om ons laste te verlig. Wanneer mense begin met behulp van hierdie "inherente meerderwaardigheid" te bevry eerder as verslaaf ander-of wanneer diere begin teelt mense se ore, omdat hulle graag die lyk van dit of mense lyfstraf vinniger hardloop bevorder in `n wedlopen-miskien kan ons herevalueer wat inherent meer verdienstelike.

My Thanksgiving wens: Alle mense, oral, verstaan ​​die waarde van doen iets. Dit gaan nie oor die posisie van een oorsaak oor `n ander. kindersorg advokate is nie gekritiseer vir ignoreer honger wêreld. Borskanker stappers is nie ontpit teen vigs bewusmaking fietsryers. Dit gaan oor die erkenning dat daar genoeg onregverdigheid om rond te gaan, en dit gaan oor doen jou deel om lyding vir al uitskakel.

`N Finale gedagte:

Ek het onlangs `n fondsinsameling vir `n politikus hardloop vir plaaslike kantoor. Toe hy gevra is oor haar posisie op straf vir dieremishandeling, gereageer sy dat sy geen verdraagsaamheid vir diegene wat diere mishandel. Haar rede? Individue wat diere martel is geneig om op te gaan na die mens misbruik. Dit mag waar wees, maar ek sien uit na die dag wanneer politici veroordeel dieremishandeling, nie as gevolg van wat dit lei tot, maar as gevolg van wat dit is: verkeerd.

Gelukkige Danksegging.

Leslie Smith
redakteur